Kawiarenka pod " Oliwką "

Oliwka

- Taki kącik ,gdzie będzie można wymienić sie

- dobrym słowem
- wierszem
- werset który danego dnia przemówił do serca
- podzielić sie radością lub smutkiem
- przez psalmy , hymny
- podzielić sie
datą urodzin dzień i miesiąc .

- np .17 maj --

Very Happy

[URL=www.fotosik.pl]

[/URL]

Ps1/1 Szczęśliwy mąż, który nie idzie

za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników - i nie siada w kole szyderców

Seraf

Świetny pomysł Oliwko, ale zaparzysz nam dobrej mocnej czarnej kawy z bitą śmietaną? Jak tak, to będę wpadać . pozdrówka Shalom[/b]

Oliwka

-
Może być kawa ,może też herbata ,co kto woli a może i sposób na
- co kto lubi ?
-osobiście wolę smak herbaty ,a kawa to nawet z pieprzem .
-
A teraz wiersz ?

agar
co podasz ?

Agar

Gdyby zachwiał mną wicher,
a niebo zdawało sie spływać na ziemie we łzach
odkryłem Boga w promieniu nadzieji
przenkiającej ciemności
w teczy radującej me serce
w nie tak dawnej przeszłości
cisza miłości nieba
zagłuszyła świat hałaśliwy
kołysząc mnie strapionego
Ptaków śpiewem.
Gdym nie miał siły,
w miejskiej pustyni spokoju
w oazie krzyku
szukałem pomocy
w sercach serdecznych
szukając wśród chrześcijan
znalazłem przyjaciół wiernych

Autor młodociany i poczatkujacy (znany KK)

Shalom!!!

\

Oliwka

Juliusz Słowacki - Hymn (Smutno mi Boże!)

Smutno mi, Boże! - Dla mnie na zachodzie
Rozlałeś tęczę blasków promienistą;
Przede mną gasisz w lazurowej wodzie
Gwiazdę ognistą...
Choć mi tak niebo ty złocisz i morze,
Smutno mi, Boże!

[link widoczny dla zalogowanych]

Jak puste kłosy z podniesioną głową
Stoję rozkoszy próżen i dosytu...
Dla obcych ludzi mam twarz jednakową,
Ciszę błękitu.
Ale przed Tobą głąb serca otworzę,
Smutno mi, Boże!

Jako na matki odejście się żali
Mała dziecina, tak ja płaczu bliski,
Patrząc na słońce, co mi rzuca z fali
Ostatnie błyski...
Choć wiem, że jutro błyśnie nowe zorze,
Smutno mi, Boże!

Dzisiaj, na wielkim morzu obłąkany,
Sto mil od brzegu i sto mil przed brzegiem,
Widziałem lotne w powietrzu bociany
Długim szeregiem.
Żem je znał kiedyś na polskim ugorze,
Smutno mi, Boże!

Żem często dumał nad mogiłą ludzi,
Żem prawie nie znał rodzinnego domu,
Żem jest jak pielgrzym, co się w drodze trudzi
Przy blaskach gromu.
Że nie wiem, gdzie się w mogiłę położę,
Smutno mi, Boże!

Ty będziesz widział moje białe kości
W straż nie oddane kolumnowym czołom;
Alem jest jako człowiek, co zazdrości
Mogił popiołom...
Więc że mieć będę niespokojne łoże,
Smutno mi, Boże!

Kazano w kraju niewinnej dziecinie
Modlić się za mnie co dzień... a ja przecie
Wiem, że mój okręt nie do kraju płynie,
Płynąc po świecie...
Więc, że modlitwa dziecka nic nie może,
Smutno mi, Boże!

Na tęczę blasków, którą tak ogromnie
Anieli twoi w niebie rozpostarli,
Nowi gdzieś ludzie w sto lat będą po mnie
Patrzący - marli.
Nim się przed moją nicością ukorzę,
Smutno mi, Boże!

Agar

Szukajcie prawdy jasnego płomienia, Szukajcie nowych, nie odkrytych dróg. Za każdym krokiem w tajniki stworzenia, Coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia i większym staje się Bóg!
Adam Asnyk

wiecie po tylu latach odkrywam Asnyka

Pan Jezus chodzi po świecie
Adam Asnyk

O! nie rozpaczaj tak, dziecię,
Że nie masz ojca i matki!
Pan Jezus chodzi po świecie
I zrywa na łąkach kwiatki.

Chodzi od wioski do wioski
I z kwiatów wianeczki zwija.
Szczęśliwym uśmiech ojcowski
Do chaty rzuca - i mija.

Lecz gdy sierotę napotka
W chacie zwalonej od gromu,
Natenczas zjawia się słodka
Twarz Jego na progach domu.

I boskie wyciąga dłonie,
Aby przytulić sierotę,
Niesie jej blaski i wonie,
Kwiatki niebieskie i złote.

A każdy kwiatek niebieski,
Którymi Pan Jezus obdarzy,
Osusza sieroce łezki
Wejrzeniem matczynej twarzy.

I w sercu nabrzmiałym łzami
Wciąż pączki wypuszcza świeże
Jasnymi niebios barwami
Duszę sieroty ubierze.

A każdy kwiatuszek złoty
W przewodnią gwiazdę się zmienia
I lśni nad czołem sieroty
Iskrą czystego natchnienia.

Choć pójdzie drogą boleści,
Choć nie zna rodzinnej strzechy,
w swych piersiach dziedzictwo mieści
Pełne niebiańskiej pociechy.

Więc nie rozpaczaj tak, dziecię,
Że nie masz ojca i matki!
Pan Jezus chodzi po świecie
I zrywa na łąkach kwiatki.

Oliwka

Jeśli
Rudyard KIPLING (1910)

Jeśli zdołasz zachować spokój, chociażby wszyscy go stracili,
ciebie oskarżając;
Jeśli nadal masz nadzieję, chociażby wszyscy o tobie zwątpili,
licząc się jednak z ich zastrzeżeniem;
*
Jeżeli umiesz czekać bez zmęczenia,
jeśli na obelgi nie reagujesz obelgami,
jeśli nie odpłacasz na nienawiść nienawiścią,
nie udając jednakże mędrca i świętego;
Jeżeli marząc nie ulegasz marzeniom;
*
Jeżeli rozumując rozumowania nie czynisz celem;
Jeżeli umiesz przyjąć sukces i porażkę,
traktując jednakowo oba te złudzenia;
*
Jeżeli ścierpisz wypaczenie prawdy przez ciebie głoszonej,
kiedy krętacze czynią z niej zasadzkę, by wydrwić naiwnych
albo zaakceptujesz ruinę tego, co było treścią twego życia,
kiedy pokornie zaczniesz odbudowę zużytymi już narzędziami;
*
*
Jeśli potrafisz na jednej szali położyć wszystkie twe sukcesy
i potrafisz zaryzykować, stawiając wszystko na jedną kartę,
jeśli potrafisz przegrać i zacząć wszystko od początku, bez słowa,
nie żaląc się, że przegrałeś.;
*

Jeżeli umiesz zmusić serce, nerwy, siły, by nie zawiodły,
choćbyś od dawna czuł ich wyczerpanie, byleby wytrwać,
gdy poza wolą nic już nie mówi o wytrwaniu;
*
Jeżeli umiesz rozmawiać z nieuczciwymi,
nie tracąc uczciwości lub spacerowaćz królem w sposób naturalny;
Jeżeli nie mogą cię zranić nieprzyjaciele ani serdeczni przyjaciele;
*
Jeżeli cenisz wszystkich ludzi, nikogo nie przeceniając;
Jeżeli potrafisz spożytkować każdą minutę,
nadając wartość każdej przemijającej chwili;
*

twoja jest ziemia i wszystko, co na niej i co najważniejsze
synu mój - będziesz Człowiekiem

><><
- O jak to dobrze i miło gdy siostry w zgodzie mieszkają tam Pan zsyła
- błogosławienstwa swoje

[link widoczny dla zalogowanych]